به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران، کامبیز صبری در جشن بیست سالگی تاسیس انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران گفت: تمام جمع‌ها و تشکل‌ها در دنیا الگویی شبیه به خانواده دارند. جمعیت‌های هنری نیز شبیه به الگوی خانواده هستند. اساسا شخصیت هنری به گونه ای است که می خواهد جلوه داشته باشد و در این مسیر دچار اصطکاک می شود. رشد یک هنرمند با تعاملات و رشد اجتماعی در ارتباط است ولی نمی توان همه هنرمندان را مثل هم دانست چراکه با هم تفاوت دارند.
وی افزود: همه هنرمندان یک خانواده هستند هرچند که همدیگر را قبول نداشته باشند ولی در کنار یکدیگر است که می توانند قدرت داشته باشند و باید در پذیرش یکدیگر بکوشند و سعی در تکامل هم داشته باشند. باید سعی کنند همدیگر را قبول کنند و به هم احترام بگذارند. خیلی مهم است که یک جمع ۱۰۰ نفری کنار هم جمع می شوند و با هم خوشحال هستند.
صبری بیان کرد: بعد از ۲۰ سال این اتفاق بسیار مهمی است که هنرمندان مجسمه ساز دور هم جمع شده اند. انسان سالم کسی است که روزمرگی داشته باشد. پیکاسو شدن یک رویای ناشدنی است و کسی که بخواهد عمرش را بگذارد تا پیکاسو شود عمرش را تلف کرده است. یک هنرمند مختصات خاص خودش را دارد. همه ما در طول زندگی‌مان شب‌هایی را به خاطر عشق نخوابیده‌ایم بخشی از عمرمان به دنبال نان هستیم و بخشی از عمرمان را در پی دست یابی به علایق سپری می کنیم.
این مجسمه ساز گفت: در هنر هم خبری هست و هم خبری نیست. هنرمند شغلش به وجود آورنده است و باید با خلاقیت کار کند و چیزی را به جامعه اضافه کند. وظیفه خانواده مجسمه سازان این است که به نمایشگاه‌های یکدیگر برویم و اگر از کار هم خوشمان نیامد نباید آن کار را جلوه‌ای از شخصیت خالق کار ببینیم و براساس آن قضاوت کنیم. باید با هنرمندان حوزه‌های دیگر نیز ارتباط داشته باشیم. اگر نظری درباره کار هنرمند دیگری داریم، باید تحلیل خود را بدون قضاوت، خشم و تمسخر بیان کنیم. باید همانند یک تشکل عمل کنیم و در کنار هم فعالیت کنیم. اصولا مجسمه سازان افراد پیشرویی هستند. ما در انجمن مسیر درستی را پیش می رویم و در کشور جایگاه خوبی به عنوان یک شاخه هنر داریم.
وی برگزاری این گردهمایی را ارزشمند دانست و گفت: بعضی از رشته‌های هنری هنوز یک انجمن و تشکل ندارند چون که نمی توانند همدیگر را تحمل کنند. باید انتظاراتمان را تنظیم کنیم و همه چیز را در نظر بگیریم و همه چیز را از انجمن نخواهیم. با تضعیف انجمن به جایی نمی رسیم و باید افرادی متناسب با انتظارمان پیدا کنیم و آن را بیان کنیم. ما باید اتفاقات بدی که برایمان افتاده را با بزرگواری ببخشیم و هر عضو انجمن را به چشم عضوی از خانواده خود نگاه کنیم.
صبری در ادامه افزود: خلاقیت در مجسمه‌سازی در میان تمام رشته‌های هنر تجسمی بیشتر است و یک مجسمه ساز توانایی این را دارد که با متریال‌های مختلفی کار کند و یک اثر جدید به وجود آورد.
در ادامه مراسم از مجسمه سازان درگذشته ایرج کریمخان زند، رضا امیریار احمدی، شاپور میرزایی، محمدعلی مددی، بیژن نعمتی شریف، حمیدالله رضایی، یونس فیاض ثانوی، علی اکبر صنعتی، علی قهاری، محسن وزیری مقدم که در حال حاضر در قید حیات نیستند، یاد شد.
انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران به طور رسمی با انتخاب اولین هیات مدیره در سال ۱۳۷۷ آغاز به کار کرد. این انجمن با حضور هنرمندان برجسته واساتید دانشگاه، به عنوان مهمترین نهاد رسمی مجسمه سازی ایران، تاکنون نقش‌های اجرایی، نظارتی و مشورتی بسیاری را بر عهده داشته است. از طرفی نگاهی به سایر فعالیت‌های این انجمن، نظیر آموزش، پژوهش و انتشار مطالب تخصصی، بیانگر سهم بسزای آن در گسـترش آگاهی عمومی وارتقای قابلیت‌های این هنر است.
نظر شما